با پیشرفت دستگاه‌های دیجیتالی و هوشمند، حجم عکس‌ها و فیلم‌هایی که با آن‌ها گرفته می‌شود، افزایش یافته است و دیگر مانند گذشته با عکس‌ها و فیلم‌های بی‌کیفیت مواجه نیستم؛ درنتیجه نیاز به فضای بیشتری برای ذخیره‌سازی هزاران عکس و ساعت‌ها فیلمی داریم که ثبت کرده‌ایم تا بتوانیم آن‌ها را در فرصت مناسب به حافظه‌های اکسترنال یا کامپیوتر شخصی‌مان منتقل کنیم. امروزه انواع مختلفی از کارت‌های حافظه با طیف وسیعی از ظرفیت‌ها و سرعت انتقال اطلاعات وجود دارند. در ابتدا کارت‌های حافظه با اندازه‌های بزرگ‌تری ساخته می‌شدند؛ ولی به‌تدریج با پیشرفت تکنولوژی اندازه‌ی آن‌ها کوچک‌تر شد و ظرفیت و سرعت آن‌ها هم افزایش یافت.
کارت‌های حافظه‌ی microSD کوچک‌تر از حافظه‌های SD هستند؛ آن‌ها حافظه‌هایی با ظرفیت زیاد دارند و با پسوند SD، SDHC و SDXC نام‌گذاری می‌شوند. انواع استانداردهای SD، SDHC و SDXC هم با توجه به افزایش ظرفیت ذخیره‌سازی این کارت‌ها تعریف شده‌اند که معمولا تا ظرفیت 2 گیگابایت با استاندارد SD، از 2 تا 32 گیگابایت با استاندارد SDHC و از 32 گیگابایت تا 2 ترابایت هم با استاندارد SDXC تولید و عرضه می‌شوند.
این کارت‌های حافظه برای دوربین‌های دیجیتال، گوشی‌های موبایل و دستگاه‌های دیجیتالی که شیار microSD را پشتیبانی می‌کنند، استفاده می‌شوند. کارت‌های microSD را می‌توان در آداپتور استاندارد آن قرار داد؛ برق مصرفی آن‌ها از 2.7 تا 3.6 ولت است. سرعت خواندن اطلاعات در این کارت حافظه، 85 مگابایت بر ثانیه است و قابلیت‌هایی چون مقاوم در برابر ضربه، آب و اشعه X دارد.